|
|
|
|
Typ L'Inflexible (SSBN)
| opis | dane taktyczno-techniczne | rysunki | lista okrętów |
ostatnia aktualizacja: 26.10.2004 r.
|
|
OPIS:
|
|
W drugiej połowie lat 60-tych XX wieku we Francji rozpoczęła się budowa pierwszych balistycznych okrętów podwodnych o napędzie atomowym typu Le Redoutable. Łącznie skonstruowano 5 jednostek tego typoszeregu, a ostatni okręt ukończono we wrześniu 1977 roku. Wykonawcą tych wszystkich okrętów była stocznia marynarki wojennej DCN (Direction des Constructions Navales) w Cherbourgu. W tej samej stoczni w marcu 1980 roku ruszyła budowa szóstego balistycznego okrętu podwodnego o napędzie atomowym, którego konstrukcja była unowocześniona względem poprzednich pięciu jednostek typu Le Redoutable. Okręt ten bardzo często zaliczany jest właśnie do tego typoszeregu, jednak na skutek wprowadzenia wielu unowocześnień oficjalnie jednostka ta tworzy oddzielny typ L'Inflexible. Konstrukcja tego okrętu dobiegła końca w czerwcu 1982 roku, a oficjalne wcielenie do służby odbyło się w kwietniu 1985 roku. Jednostka otrzymała nazwę "L'Inflexible" i została przydzielona do Strategicznych Sił Oceanicznych FOST (Force Oceanique Strategique) z bazą w Breście.
Konstrukcja okrętu typu L'Inflexible jest niemal identyczna w stosunku do konstrukcji typu Le Redoutable. Jedyną widoczną różnicą jest umiejscowienie sterów głębokości, które również znajdują się na kiosku lecz nieco wyżej. Usterzenie rufowe pozostało niezmienione i było w formie krzyżowej. Sam kadłub został lepiej wyciszony i otrzymał udoskonalone poszycie.
Wnętrze jednostki zostało rozplanowane identycznie jak na poprzednich pięciu okrętach. Zastosowany został układ trzypokładowy, który zaczynał się za przedziałem torpedowym na dziobie i kończył za silosami pionowych wyrzutni VLS (Vertical Launching System) dla rakiet balistycznych. Zaraz za nim zaczynała się maszynownia. Głównym systemem napędowym był reaktor atomowy z rdzeniem metalowym, który napędzał 2 zespoły prądotwórcze. Te z kolei napędzały główny silnik elektryczny o mocy 16000 KM. W razie awarii głównej jednostki napędowej wykorzystywane były 2 silniki diesla firmy SEMT-Pielstick model 8PA 4V185 SM.
Podobnie jak okręty typu Le Redoutable, "L'Inflexible" operował w systemie dwu załogowym, który zapewniał efektywniejszy przebieg służby. Każda z załóg liczyła 135 osób w tym 15 oficerów. Jedna z ekip otrzymała oznaczenie koloru czerwonego (rouge), a druga koloru niebieskiego (bleu). Podczas gdy jedna załoga znajdowała się na okręcie i patrolowała wyznaczony rejon, druga ekipa przebywała w tym czasie na lądzie i odpoczywała lub przechodziła szkolenia. Gdy okręt powrócił do portu, załoga była wymieniana i jednostka ponownie ruszała w rejs bojowy.
W stosunku do okrętów poprzedniego typoszeregu, "L'Inflexible" był jednostką znacznie nowocześniejszą. Gdy w kwietniu 1984 roku okręt wszedł do służby, w tym samym czasie Francuska Marynarka Wojenna postanowiła zmodernizować typ Le Redoutable i dostosować go do standardów jakie zastosowano na typie L'Inflexible. Modernizacja ta nie objęła okrętu "Le Redoutable", który został wycofany ze służby w grudniu 1991 roku. Od tego momentu pozostałe w szeregach floty okręty typu Le Redoutable bardzo często zaliczane były do typu L'Inflexible.
Podczas gdy pierwsze francuskie balistyczne okręty podwodne o napędzie atomowym, we Francji oznaczane jako SNLE (Sous-marins Nucléaires Lanceurs d’Engins), były przystosowywane do przenoszenia rakiet firmy EADS (European Aeronautic Defence and Space company) (dokładniej dywizji EADS Space Transportation) model M-4A/M-4B, pionowe wyrzutnie jednostki "L'Inflexible" zostały zaprojektowane specjalnie dla tych rakiet i zamontowane podczas budowy. Tak samo jak pociski, silosy zostały wykonane przez komórkę EADS Space Transportation. Łączna zapas przenoszonych pocisków był równy 16 sztukom, czyli ich liczba była taka sama jak liczba wyrzutni VLS. Na dziobie, przed układem trzypokładowym znajdował się przedział torpedowy i 4 wyrzutnie torpedowe kalibru 533 mm., który był rozmiarem standartowym. Dzięki temu z tych wyrzutni można było wystrzeliwać przeciwokrętowe rakiety firmy MBDA France (udziałowcem całego europejskiego konsorcjum MBDA jest między innymi firma EADS, powstała między innymi z Aérospatiale) model SM 39 Exocet. Prócz tego typ L'Inflexible przenosił torpedy ECAN model L5 Mod 3 Murene, które przeznaczone były do zwalczania okrętów podwodnych, oraz torpedy ECAN model F17 Mod 2, które wykorzystywano do niszczenia jednostek nawodnych i podwodnych. Łączny zapas przenoszonych pocisków w przedziale torpedowym i w samych wyrzutniach wynosił 18 sztuk, przy czym mogły być różne konfiguracje ilościowe rakiet i torped.
Podobnie jak z uzbrojeniem, urządzenia elektroniczne były nowocześniejsze niż na jednostkach typu Le Redoutable i dopiero podczas modernizacji w latach 1985 - 1993 różnica technologiczna została usunięta. Podczas budowy typ L'Inflexible otrzymał hydrolokator pasywny firmy Thales Naval (dokładniej komórki Thales Underwater Systems) model DSUX-21, zamiast montowanego na poprzednich okrętach modelu DUUV-23. Nowocześniejszy był również hydrolokator przechwytujący i pomiaru odległości model DUUX-5 Fenelon, który także dostarczyła firma Thales Underwater Systems. Uzupełnieniem systemów hydrolokacyjnych był pasywny układ holowany firmy Thales Naval (Thales Underwater Systems) model DSUV-61. Na kiosku znajdowały się wysuwane anteny odbiornika emisji sygnałów radarowych i elektronicznych firmy Thales Airborne Systems (Thales Systemes Aeroportes) model DR 3000U, które w oznaczeniu francuskim znane są jako ARUR-13. Podczas modernizacji typ Le Redoutable również otrzymał te anteny w miejsce starszego modelu ARUR-12. „L'Inflexible” wyposażono także w radar nawigacyjny firmy Thales model DRUA-33 Calypso IV, który podczas modernizacji otrzymały również poprzednie jednostki.
Okręt "L'Inflexible" ma zostać wycofany ze służby w lipcu 2006 roku i zastąpiony przez jednostkę z serii nowych okrętów balistycznych typu Le Triomphant. Można powiedzieć, że typ L'Inflexible był przejściowym typoszeregiem między jednostkami typu Le Redoutable i okrętami balistycznymi SNLE nowej generacji typu Le Triomphant. Konstrukcja "L'Inflexible" okazała się udana, podobnie jak miało to miejsce w przypadku poprzednich jednostek. Ciekawym rozwiązaniem było zastosowanie przeciwokrętowych rakiet firmy Aérospatiale model SM 39 Exocet, które stanowią typowe uzbrojenie myśliwskich okrętów podwodnych. Koncepcja z wykorzystaniem tego rodzaju pocisków na balistycznych okrętach podwodnych o napędzie atomowym jest nadal żywa na nowych okrętach typu Le Triomphant.
|
|
|
|